Το Θέατρο του Μαρκέλλου χτίστηκε το 13 π.Χ. από τον αυτοκράτορα Αύγουστο και ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Μαρκέλλου, που προορίζονται για κληρονόμος του.
Το θέατρο ήταν το μεγαλύτερο στην Αρχαία Ρώμη και ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα Ρωμαϊκά θέατρα, που επηρέασε την κατασκευή των επομένων.
Μετά την νίκη του Ιουλίου Καίσαρα επί του Πομπήιου στη μάχη για τον έλεγχο της Ρώμης, ο Καίσαρας θέλησε να χτίσει ένα θέατρο που να συναγωνίζεται το θέατρο του άσπονδου εχθρού του Πομπήιου. Το έργο δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί γιατί ο Καίσαρας δολοφονήθηκε το 44 π.Χ.
Στο 22 π.Χ. ο Αύγουστος, γνωστός ως ο Αυτοκράτορας, ο οποίος μετέτρεψε τη Ρώμη από μια πόλη από τούβλα σε μια πόλη από μάρμαρο, επανεκκίνησε το έργο.
Το θέατρο ολοκληρώθηκε το 13 π.Χ. ενώ τελειοποιήθηκε με τα εγκαίνια του θεάτρου, (το μεγαλύτερο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τότε) το 11 π.Χ.
Το όνομά του Θεάτρου (Theatrum Marcelli) δόθηκε προς τιμή του Μαρκέλλου, γιος της αδελφής του Αυγούστου, της Οκταβίας. Ο Μαρκέλλος ήταν ο προβλεπόμενος κληρονόμος του Αυγούστου, αλλά πέθανε σε νεαρή ηλικία.Το θέατρο έφτανε τα 30 μέτρα σε ύψος, με διάμετρο τα 130 μέτρα περίπου ενώ μπορούσε να φιλοξενήσει μεταξύ 15.000 με 20.000 θεατές. Ο σχεδιασμός του θεάτρου με πολλαπλά επίπεδα υποστηρίζονταν από κίονες Δωρικού, Κορινθιακού αλλά και Ιωνικού ρυθμού και ήταν γενικά ένα πρότυπο για το Κολοσσαίο, το οποίο χτίστηκε δεκαετίες αργότερα.
Το θέατρο φιλοξένησε πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως θεατρικές παραστάσεις, μουσικούς διαγωνισμούς και διαγωνισμούς ποίησης. Ωστόσο, μετέπειτα με την αύξηση της δημοτικότητας των ιπποδρομιών και των μονομαχιών που άρχισαν να πραγματοποιούνται στο Circus Maximus και στο Κολοσσαίο, το θέατρο έπεσε σε αχρηστία.
Το θέατρο ήταν το μεγαλύτερο στην Αρχαία Ρώμη και ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα Ρωμαϊκά θέατρα, που επηρέασε την κατασκευή των επομένων.
Μετά την νίκη του Ιουλίου Καίσαρα επί του Πομπήιου στη μάχη για τον έλεγχο της Ρώμης, ο Καίσαρας θέλησε να χτίσει ένα θέατρο που να συναγωνίζεται το θέατρο του άσπονδου εχθρού του Πομπήιου. Το έργο δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί γιατί ο Καίσαρας δολοφονήθηκε το 44 π.Χ.
Φωτογραφία: flickr
Στο 22 π.Χ. ο Αύγουστος, γνωστός ως ο Αυτοκράτορας, ο οποίος μετέτρεψε τη Ρώμη από μια πόλη από τούβλα σε μια πόλη από μάρμαρο, επανεκκίνησε το έργο.
Το θέατρο ολοκληρώθηκε το 13 π.Χ. ενώ τελειοποιήθηκε με τα εγκαίνια του θεάτρου, (το μεγαλύτερο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τότε) το 11 π.Χ.
Το όνομά του Θεάτρου (Theatrum Marcelli) δόθηκε προς τιμή του Μαρκέλλου, γιος της αδελφής του Αυγούστου, της Οκταβίας. Ο Μαρκέλλος ήταν ο προβλεπόμενος κληρονόμος του Αυγούστου, αλλά πέθανε σε νεαρή ηλικία.Το θέατρο έφτανε τα 30 μέτρα σε ύψος, με διάμετρο τα 130 μέτρα περίπου ενώ μπορούσε να φιλοξενήσει μεταξύ 15.000 με 20.000 θεατές. Ο σχεδιασμός του θεάτρου με πολλαπλά επίπεδα υποστηρίζονταν από κίονες Δωρικού, Κορινθιακού αλλά και Ιωνικού ρυθμού και ήταν γενικά ένα πρότυπο για το Κολοσσαίο, το οποίο χτίστηκε δεκαετίες αργότερα.
Το θέατρο φιλοξένησε πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως θεατρικές παραστάσεις, μουσικούς διαγωνισμούς και διαγωνισμούς ποίησης. Ωστόσο, μετέπειτα με την αύξηση της δημοτικότητας των ιπποδρομιών και των μονομαχιών που άρχισαν να πραγματοποιούνται στο Circus Maximus και στο Κολοσσαίο, το θέατρο έπεσε σε αχρηστία.
Φωτογραφία: Jason Ferguson
Φωτογραφία: HEN-Magonza
Τον 12 αιώνα, το Θέατρο του Μαρκέλλου έγινε ιδιοκτησία της οικογένειας Fabii, όπου μετατράπηκε το θέατρο σε φρούριο. Το 1368 το κτίριο αγοράστηκε από την οικογένεια Savelli οι οποίοι ζήτησαν από αρχιτέκτονες να μετατρέψουν το κτίριο σε ένα οχυρωμένο παλάτι. Ενώ τον 17 αιώνα, το Palazzo έπεσε στα χέρια της οικογένειας Orsini.
Ως αποτέλεσμα του συνόλου των τροποποιήσεων που έγιναν στο πέρασμα των αιώνων, μόνο ένα τμήμα από τα πρώτα επίπεδα του αρχικού θεάτρου είναι ακόμα ορατά σήμερα.
Φωτογραφία: Dan
